Ψάλτης, Σταμάτιος

(1869 – 1926). Έλληνας γλωσσολόγος. Μετά τις φιλολογικές σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, πήγε στην Ευρώπη για μετεκπαίδευση και ασχολήθηκε κυρίως με τη γλωσσολογία. Διετέλεσε για μεγάλο διάστημα καθηγητής σε γυμνάσια της χώρας του και συντάκτης του Ιστορικού λεξικού της ελληνικής γλώσσας. Δημοσίευσε αξιόλογες πραγματείες στην Αθηνά και το Λεξικογραφικόν Αρχείον και κυκλοφόρησε στα γερμανικά τη Γραμματική των Βυζαντινών χρονογράφων. Γνωστότερα από τα έργα του είναι: Τα θρακικά ή μελέτη περί του γλωσσικού ιδιώματος της πόλης των Σαράντα Εκκλησιών, Η Θράκη και η δύναμις του εν αυτή ελληνικού στοιχείου κ.ά.